…
Daarbij was de wind van voren
Tevens regenachtig weer
Scheen voor ons de kans verloren
En wij gooiden ’t anker neer.
Donderdag, bij vroegen morgen
Waren wij alweer in ’t span
Douwden wij met moeite en zorgen
Maar bereikten niet ons plan.
Want de wind wou niet bedaren
En zij bond nog telkens aan
Dat wij niet meer niet konden varen
Maar wat denk je, nu gedaan?
Want of wij al droevig keken
’t Hielp niet, streken dra de mast
En nu met de mast gestreken
Ging het ligter en geen last.
En na eerst vier uur te trekken
Draaiden wij de mast weer op
Zij zou ons weer rust verstrekken
Het kon zeilen en van top.
Even bij een dorp gelegen
Hoe het heette weet ik niet
Maar dat wil ik u doen weten
’t Nachtelijk uur lag in ’t verschiet.
Door de Scharster rijn gevaren
Tot aan ’t einde, bij het meer
Lieten wij ons schip bedaren
Vleiden ons ter rustplaats neer.
Vrijdag morgen weer begonnen
Zeilden w’over eene poel
Zeilen, ja dat is gewonnen
Als wij letten op ons doel.
Door één uur dan nog te zeilen
Met veel regen vergezeld
En gestadig de grond te peilen
Zij u dit hierbij gemeld.
Weldra kwamen wij te leggen
In de breede “Welgasloot“
Was de wind nu maar gaan leggen
Als een goede tochtgenoot.
…
Albertus Geel
Raadseltje:
Hij heeft – varend op de Scharster Rijn – bij een dorp aangelegd. Welke dorp kon dit zijn?
Op dit moment wordt er diep nagedacht over een aquaduct in de Scharster Rijn. Het laatste nieuws is dat dit door de bezuinigingen is uitgesteld.
Mail met vragen of opmerkingen over het gedicht naar Sander Geel.
Volgende week aflevering 7: Stilstand
Klik hier voor de vorige afleveringen:
1. Meppel
2. Pinksteren
3. Utrecht
4. De lange weg terug
5. Onstuimig
