In het mooie Hanzestadje Zutphen, bekend om de pittoreske straatjes en huizen uit het verleden, ligt het IJsselpaviljoen. Aan de rand van de historische binnenstad. Vanaf het water is de opvallende horecagelegenheid goed te zien, liggend in de oksel van spoorbrug en IJsselkade, waar water, weg en spoor elkaar kruisen. Waar de IJssel lange, trage rimpels door de rivier trekt.
Nathalie Lensink en Stef Gesink zijn sinds 2003 eigenaar. (foto’s www.manonbruininga.nl)
Het is drie uur in de middag. Aan de kade ligt een enkel schip, de Amodo uit Beuningen. Hoog boven wil een blauwe lucht doorbreken, de zon aarzelt. Een aankondiging van het voorjaar. We lopen over het terras het paviljoen in. Het moet een druk terras zijn wanneer de zon glundert. In het halvemaanvormige restaurantgedeelte proberen gasten op gedempte toon een gesprek te voeren. Een enkeling staart in het water van de haastig langs stromende IJssel.
Wij nemen plaats achterin het restaurant. De eigenaresse moet nog even wat zaken afhandelen, voordat zij ons te woord kan staan. Een man en een vrouw aan een nabije tafel voeren een gesprek over contactpersonen, postbeheer en klanten. Netwerkgesprek heet dat. Of netwerkend een gesprek voeren. Vroeger heette dat een praatje maken.
Riant uitzicht
Daar komt eigenaresse Nathalie Lensink dan eindelijk aangelopen, dankend voor het geduld. Het ‘wit’ is een beetje uit het restaurantinterieur gehaald, zo laat de vrouw des huizes weten. Samen met mede-eigenaar Stef Gesink runt zij de zaak. Lensink: “Voordat wij het overnamen was het hier helemaal ingedekt met linnen. Wij hebben het nu wat toegankelijker gemaakt. We dekken het wel wát op, maar niet meer zo veel. We hebben het wat laagdrempeliger gemaakt op die manier.”
Inderdaad. Al dat schoon uitgedraaide wit op de tafels kan dermate afschrikken dat niet iedereen zich subiet uitgenodigd voelt voor een kopje koffie.
“Wil je de keuken even zien?” Nathalie Lensink gaat ons voor. Vijf zalen heeft het paviljoen. Plus het al betreden café-restaurant. Het gebouw herbergt verrassend genoeg meer vloeroppervlak en ruimte dan het oog van buiten vermoedt. Grote ramen serveren een riant uitzicht op uiterwaarden en voorbijvarende schepen. Buiten hangt het zonlicht stil in het voorbij stromende water.
Brug
Lensink heeft wel iets met de binnenvaart. Haar partner werkt op de loswal, haar schoonouders hebben op deze wijze altijd met de binnenvaart van doen gehad. Lensinks levenspartner Erik de Beijer is werkzaam bij een zand- en grindhandel, dicht bij het water. “Een schipper die vaak aan de IJsselkade aanmeerde, heeft hier zijn huwelijksjubileum gevierd.”
Opgeruimd showt Nathalie Lensink de verschillende zalen van het paviljoen. We lopen naar boven. De bijzonder gewilde IJsselbar op de eerste verdieping biedt welhaast een nog fraaier uitzicht op het omringende oeverlandschap. En zicht op de brug, waarvanaf de jeugd in de zomer graag een duikje mag nemen, al is dat bij wet verboden. Maar wat is leuker dan bestaande wetten breken?
Grote ramen serveren een riant uitzicht op uiterwaarden en voorbijvarende schepen.
Ook de nood breekt wetten soms. Tot 2005 mochten er vrachtwagens over de brug rijden. De brug raakte daardoor in een slechte conditie, met veel scheuren in het wegdek. Er moest dringend gerenoveerd worden. “’Zodra de brug was afgesloten hebben we er een mosseldiner op georganiseerd. Met allemaal lange tafels. Mensen konden zich voor dat diner inschrijven. Schepen voeren keihard toeterend onder de brug door. Heel gaaf. Dat is me echt ontzettend bijgebleven”, zegt Lensink.
Hoogwaterschotten
Maar het is niet altijd buiten spelen natuurlijk. Er moet ook keihard gewerkt worden voor de zaak. Alles onder het mom van festijn, dat wel: personeelsfeesten, jubileumfeesten, of gewone feestpartijen. Alles heeft het paviljoen ervoor in huis. Maar de zalen en restaurant zijn ook uitermate geschikt voor vergaderingen, conferenties, lezingen en presentaties. Met ruimtes die plaats bieden voor twee- tot driehonderd personen. Kleinere gezelschappen zijn welkom in de al genoemde IJsselbar. Zo’n dertig personen kunnen het daar bijzonder goed naar de zin hebben, met een fraai uitzicht en een glaasje.
Dichter Willem Kloos zei het al: “Ik hou van een fraai uitzicht, maar ik moet er wel wat bij te drinken hebben.” En er kan in het IJsselpaviljoen goed gedronken worden. Tijdens een eenvoudig arrangement, tot en met een volledig verzorgde dag met ontbijt, lunch en diner. Zonder al te veel opgedekt wit natuurlijk.
Volgens eigenaren Lensink en Gesink haalt het IJsselpaviljoen “het beste boven water”. En of het etablissement bij hoog water al te veel last van de rivier heeft? Het antwoord is ontkennend. Het pand is afdoende beschermd volgens beiden. Door de schotten die bij hoogwater in de kadebouw worden geplaatst.
Fluisterboot
En mocht de IJssel echt moeilijk gaan doen, is er nog altijd de fluisterboot als voetveer. “Dat is een boot met een hele zachte (elektro)motor, waarmee zomertochtjes over de Berkel worden gemaakt, een riviertje hier vlakbij”, vertelt Lensink. Het IJsselpaviljoen verzorgt arrangementen met fluisterboten. Een uurtje varen, hapje eten erna, dat soort werk.
Hard werken is het, voor de eigenaren van het IJsselpaviljoen, zeven dagen per week. De keuken is groot en uitstekend afgestemd op de vijf multifunctionele zalen en het café-restaurant. Geserveerd worden zowel typisch Hollandse specialiteiten als mondiale lekkernijen.
Het was een onvrijwillige verbouwing, de herinrichting van het IJsselpaviljoen. In 1997, zes jaar voordat Nathalie Lensink en Stef Gesink eigenaar werden, brandde het helemaal af. Het jaar daarop werd het afgebroken en vanaf de grond weer helemaal opgebouwd. Beiden zijn eerst als personeel in het nieuwe pand komen werken. In 2003 besloten de twee de duik in het diepe te wagen en de horecagelegenheid als compagnons over te nemen. Met de voormalige collega’s als personeel. Dat in totaal uit twaalf medewerkers en vijftien oproepkrachten bestaat.
Leverde dat niet een wat merkwaardige werkverhouding op? Integendeel: iedereen ziet elkaar nog steeds als collega’s, is het antwoord. “Er zitten voor- en nadelen aan om leiding te geven aan je collega’s. Maar het is een leuk team. Het is niet zo dat hier een hiërarchie heerst. Dat hebben we niet doorgevoerd. Als belangrijkste verandering besloten we ook op zondag open te gaan”, zegt Lensink. Zo kan zeven dagen lang het beste boven water worden gehaald.
IJsselpaviljoen
IJsselkade 1
7201 HA Zutphen
(0575) 51 45 18
[email protected]
www.ijsselpaviljoen.nl
