In België gaat het Paritair Comité (PC) voor de binnenvaart het gewraakte ontwerp voor een nieuwe arbeidsovereenkomstenwet opnieuw bekijken. Dat heeft de voorzitter van het PC, Bernard Leemans, dinsdag 5 mei bevestigd.
De sector vindt dat dit wetsontwerp de Belgische binnenschippers ten opzichte van andere beroepsgroepen én buitenlandse collega’s zwaar discrimineert. Het grootste pijnpunt is een bepaling die zelfstandig werken aan boord (behalve voor de eigenaar) vrijwel onmogelijk maakt. Zelfs familieleden die af en toe komen helpen zouden voortaan op basis van een ‘vermoeden’ als werknemers worden beschouwd. In geen enkele andere sector is dat zo geregeld. “Als dit doorgaat, is een groot deel van de binnenschippers verloren”, aldus advocaat Marc De Decker. “Het is gewoon nefast voor familiebedrijven. We hebben sowieso al enorm hoge loonlasten en mogen geen interim-krachten inschakelen.”
Protestactie
Op 5 mei overhandigden de Federatie Belgische Binnenvaart, Aequitas en de Vlaamse Vereniging voor Passagiervaart hun gezamenlijk standpunt aan de bevoegde werkgroep binnen het PC, die zat te vergaderen in ’t Schipperswelzijn. Dit werd begeleid door een protestactie waaraan zo’n 60 schippers deelnamen. Na enig aandringen gingen de leden van het PC met een kleine delegatie schippers om de tafel. De voorzitter van het PC, Bernard Leemans, gaf aan dat de gewraakte bepaling opnieuw zal worden bekeken. “We hebben dit nu besproken binnen de werkgroep. Als de partners ermee kunnen leven dat we de hele problematiek van vermoeden/niet-vermoeden schrappen, zullen we dat advies ook geven aan de bevoegde ministers.”
Geduld is op
Op 2 juli komt de werkgroep van het PC opnieuw bijeen. Het is dus wachten geblazen voor de Belgische binnenvaart, al is het geduld volgens de aanwezige schippers meer dan op: “We worden al twee jaar van het kastje naar de muur gestuurd, zonder dat men naar ons luistert. Het Paritair Comité, dat er eigenlijk voor de binnenvaart zou moeten zijn, wérkt niet. Tenminste hebben we nu duidelijk kunnen maken dat het niet vijf voor twaalf, maar half één is. Als er niet snel een oplossing komt, blijft ons niets anders over dan uit te vlaggen.”
(Sarah de Preter)