Hongerstaking

Zijn er spanningen tussen Nederlanders en Belgen? Onze sympathieke zuiderburen dreigden vorige week met een selectieve hongerstaking (door geen Nederlandse mosselen meer te eten) omdat de Raad van State in ons land niet toestaat te baggeren voordat de gevolgen voor het milieu beter zijn onderzocht.
Het is wel warm maar toch nam ik de moeite hierover te fronsen. België is net zo lang als Nederland een democratie en als je het volk laat meeregeren gaat dat nu eenmaal gepaard met ogenschijnlijk lastige, onafhankelijke organen die de spelregels bewaken. Met andere woorden: de Belgen begrijpen heel goed dat niemand hier de Rotterdamse haven beschermt door te zeuren over het milieu als er een vaarweg naar Antwerpen moet worden verbeterd. Het beste bewijs was wel het uitstel van Maasvlakte 2 in 2006 door diezelfde Raad van State, omdat niet gegarandeerd was dat de lucht erboven in 2030 zuiver genoeg zou zijn. Toen zeiden we ook niet dat de RvS dat deed om de haven van Antwerpen een voorsprong te geven. Met die onafhankelijkheid zit het dus wel snor, hoe vervelend dat vaak ook is. Want je gaat je wel afvragen of deze heren in de RvS soms afkomstig zijn uit het milieu van voormalige Greenpeace fundamentalisten. Met een tikkeltje algemene ontwikkeling kun je op een helder moment zelf ook wel uitrekenen dat het milieu drastisch veranderd als je een laag van de bodem van een binnenzee schraapt. Een aantal dieren en misschien wel plaatselijke soorten zal erdoor sterven, en dat biedt andere soorten weer mogelijkheden om zich te ontwikkelen en te leven. Dat heet survival of the fittest en is hartstikke interessant om te bestuderen, maar geen excuus om in te grijpen in de evolutie van twee wereldhavens. De hele wereldbevolking is als gekken bezig de aarde af te pellen en hier stoppen we ontwikkeling van de plaatselijke economie om een stuk zeebodem te beschermen. Zal je zien dat onderzoek uitwijst dat de mosselteelt straks minder omzet als de Westerschelde wordt uitgediept. Worden de Belgen dubbel gepakt.