Woensdag 1 februari vond de Maritieme Werkconferentie plaats waar de ASV met drie personen aanwezig was om te proberen vanuit de praktijk onze inbreng te geven. De bedoeling is dat deze 150 aanwezigen het maritieme beleid voor de volgende twee jaar vormgeven. Maar welke conclusies er getrokken zijn? Daarover werden we in het ongewisse gelaten.
Tijdens de introductie merken we dat er veel trots is op Nederland als maritiem land, maar geen enkele trots op het feit dat we zo’n grote diversiteit van de binnenvaartvloot hebben (nog wel). Er waren nauwelijks binnenvaartschippers aanwezig. Ook nu weer blijkt dat iedereen praat over de binnenvaart maar nauwelijks mét de particuliere schippers in de binnenvaart.
Tijdens de conferentie hebben we de voor de hand liggende zaken voor het voetlicht proberen te brengen. Het punt is dat er al zo veel ideeën als “waar” in de hoofden zitten dat het alleen al veel werk kost om die vooroordelen en aannames te bestrijden en daar was helemaal geen tijd voor.
· “We moeten meer samenwerken”
· “De papa/mama-bedrijfjes zorgen ervoor dat het niet goed gaat in de binnenvaart”
· Oude schepen zijn vuil, et cetera
Bij het onderwerp ‘concurrentiekracht binnenvaart’ hebben wij erop gewezen dat de particuliere binnenvaartschipper geen kans maakt tegen multinationals als Imperial (ook niet in een samenwerkingsverband). Daarom hebben we werkelijke markttransparantie nodig, waarbij opgemerkt moet worden dat de vertegenwoordiger van de EVO daar positief op reageerde.
Dat samenwerken ook een doel moet hebben, heeft de ASV benadrukt en toen maar gezegd bleef worden dat het doel ‘het voortbestaan van de binnenvaart’ voldoende moest zijn om samen te werken. heb ik namens de ASV duidelijk gemaakt dat we het zat zijn steeds te horen dat schippers niet samen zouden willen werken. Dat wij in het verleden meermalen hebben bewezen dat wij dat willen en kunnen maar dat het dan niet mag en we van overheidswege worden gedwongen te stoppen met een samenwerking die wel ergens toe leidt (schippersbeurs, EUBO).
De ASV heeft net als BLN in dit kader ook gepleit voor (Europees, integraal) vervoersbeleid.
Bij het onderwerp ‘bereikbaarheid Nederland’ is er vanuit de ASV aangegeven dat wat ons betreft de drempels voor de binnenvaart alleen maar groter worden. Drempels als spitssluitingen en beperkte bedieningen van kunstwerken, et cetera. Dit was niet wat men wil horen, want we moeten het vooral over nieuwe grote projecten hebben waardoor er nog meer tegelijkertijd vervoerd kan worden. Dat men tegelijkertijd heel veel aan het verliezen is, dringt niet door en had ook de interesse niet van de meeste aanwezigen. Het feit dat de kleine binnenvaart verdwijnt, kan niet rekenen op grote aandacht.
Innovatie blijkt een doel op zich. Waar die innovatie toe leidt of wat de prijs is (zie de ‘bakjes van Weyts’) lijkt er niet toe te doen.
Ronduit schokkend vond ik het dat tijdens de Maritieme Conferentie nauwelijks één ambtenaar iets wist van het feit dat zo’n groot deel van de binnenvaartvloot op korte termijn verdwenen zal zijn en daarmee de haarvaten van de vaarwegen nutteloos worden voor vervoer over water. Laat staan dat men ook nog maar gehoord had van iets (wat toch zo’n grote impact op het bestaan van de particuliere binnenvaartschipper heeft) als de CCR.
De ASV vraagt zich af: Waar is de strategie van IenM dan op gebaseerd?
In de wandelgangen heeft de ASV daarover nog een gesprek gehad met een senior beleidsmedewerker van het ministerie (Rijnvaartcommissaris) waarbij de ASV uitsprak dat wij niet begrijpen hoe het ministerie van IenM willens en wetens in hun cijfers, prognoses en verwachtingen nergens rekening houdt met het verdwijnen van in ieder geval de binnenvaartvloot tot 1.000 ton, op redelijk korte termijn. Dan is het antwoord: “Ik heb mijn best gedaan.” En: ”In België hebben ze dat probleem opgelost.” (doelend op de bakjes van Weyts).
Als de ASV dan de vraag stelt hoe die bakjes een reis naar Lyon zouden volbrengen zonder woning, wc of zelfs maar drinkwater, worden we wat ongeloofwaardig aangekeken. Een antwoord komt er niet.
Dit was een impressie van deze dag. Vrolijk zijn degenen die er namens de ASV waren niet van geworden.
Sunniva Fluitsma,
voorzitter ASV
