(foto Cees van Noort / www.worldshipsocietyrotterdam.nl)
Bovenop het brughuis staat aan beide zijden ‘Aegean Power’, een toepasselijke naam voor een Griekse tanker. Onder de navigatiebrug zijn zeven seinvlaggen geschilderd en de kenners zien daar van links naar rechts de A, R, C, A, D, I en A vlag staan. Arcadia dus, de naam van de rederij in Athene waartoe het schip behoort.
In top, aan bakboord, waait nog een achtste seinvlag, de rode B, ter aanduiding dat er gevaarlijke lading aan boord is. Aan stuurboord wappert, omdat men ons land bezoekt, uit beleefdheid ook nog de Nederlandse driekleur.
Waar men in Griekenland en ver daarbuiten nogal bezorgd is over de alsmaar krimpende economie is er absoluut geen sprake van een krimpende koopvaardijvloot. Qua feitelijk beheer en eigendom van zeeschepen beheren de Griekse reders, met 16 procent van de mondiale draagvermogentonnage, de grootste vloot ter wereld. Het merendeel bestaat uit tankers en bulkcarriers, waaronder een flink aantal net of nog maar enkele jaren in de vaart.
Griekenland is van oudsher een zeevarende natie, die in het verleden met een nogal slecht imago kampte. De ouderen onder ons zullen zich zeker nog de oude gammele Grieken in de haven herinneren.
Dat is de laatste decennia drastisch veranderd, met deze Aframax-tanker van 2007 als voorbeeld. Spic en span en netjes in de verf ziet dit schip er zeer verzorgd uit.
Aframax heeft overigens niets van doen met Afrika, het is de afkorting van Average Freight Rate Assessment, een index voor het inschatten van het gemiddelde vrachttarief voor partijen van rond de 100.000 ton. Deze tankers van 80.000 tot 120.000 dwt zijn kleiner dan Suezmax-tankers (120.000 tot 200.000 dwt), die vol beladen nog net door het Suezkanaal kunnen.
De Aegean Power van 115.754 dwt is Green Award gecertificeerd. Hierdoor krijgt het in Rotterdam onder meer 6 procent korting op het zeehavengeld.
