‘Transitiecomité Buitenspel van 1speler?’ schreef Arie Kraaijeveld op Twitter na afloop van de vergadering van het Transitiecomité, woensdagavond 9 november. Het was op de Europort 2011 het gesprek van de dag, donderdag. Wie zou buitenspel staan in het transitieproces?
Dat begrijpt de voorzitter van het Transitiecomité wel. “Wat schrijft die Kraaienpoot nou weer?” reageert hij, gevraagd naar de strekking van die ‘tweet’. Hij wijst nadrukkelijk op het vraagteken aan het eind van de ‘tweet’. “Het is geen stelling maar een vraag. Bedoeld om de discussie los te maken.”
Die discussie zou gaan over een nieuwe huisvesting voor de organisaties in het Binnenvaarthuis. Kraaijeveld: “Ik ga daar niet over, ik bepaal niet wie waar gaat zitten, dat is een zaak van de leden van een vereniging. Maar één van de partijen in het Transitiecomité gaf bij de vergadering aan te hebben gekozen voor Port City II in de Waalhaven, terwijl de anderen nog wachten op een voorstel van de verhuurder van de Willemswerf aan de Boompjes.” Het gaf wat wrevel omdat de anderen ervan uitgingen dat een gezamenlijke beslissing zou worden genomen over de nieuwe huisvesting. Vandaar die vraag van Kraaijeveld.
Hoewel Arie Kraaijeveld die ene partij niet bij name noemt, is bekend dat het CBRB wordt bedoeld. CBRB-voorzitter Pieter Struijs: “Het algemeen bestuur van het CBRB heeft besloten dat Port City II in de Waalhaven de beste keuze is om de vereniging de komende jaren te huisvesten. Er zijn nog geen contracten afgesloten. We hebben wel een laatste bod gekregen en dat ziet er goed uit. Dat is ook een aantrekkelijke locatie, dichtbij onze klanten. Ik hoop nog steeds de anderen ervan te kunnen overtuigen dat dit de beste optie is.”
Volgens Pieter Struijs hoeft dit verschil van mening over de huisvesting geen gevolgen te hebben voor de ‘transitie’. “We gaan vol voor de transitie naar één vereniging, met alle organisaties geïntegreerd. Dat anderen daar wat meer tijd voor nodig hebben, respecteren we. We houden nog steeds van elkaar.”
Ook Arie Kraaijeveld blijft optimistisch. “Dit is een nieuwe takkenbos op de weg, maar zo lopen zulke processen nu eenmaal. Het is als de dans in het Luxemburgse Echternach: twee stappen vooruit, één stap achteruit.”
