Bernhard van Welzenes vierde woensdag 25 mei zijn 75e verjaardag met zijn beste vrienden. Het KSCC-Kerkschip in de Nijmeegse Waalhaven was dan ook overvol. De hele groep heeft luidkeels voor hem gezongen en KSCC-voorzitter Jos Rouw hield een mooie speech voor de landelijk aalmoezenier van de binnenvaart die zelf al zoveel mensen gelukkig heeft gemaakt met zijn prachtige toespraken. “Laten we even stilstaan bij het fenomeen in ons midden: Bernhard van Welzenes”, aldus Jos Rouw.
Natuurlijk liet de aalmoezenier deze gelegenheid niet voorbij gaan om zijn directe medewerkers in het zonnetje te zetten (“Kom eens bij de pater…”) want als iets fenomenaal is, zijn het wel zijn kwaliteiten om de hele groep vrijwilligers en medewerkers rondom het KSCC bij elkaar te houden. Jos Rouw prees hem ook om zijn actieve betrokkenheid en netwerk bij diverse nationale en internationale organisaties (“…tot in het Vaticaan toe”), zijn maatschappelijke, pastorale, sociale en diaconale zorg. Maar die opsomming roept ook een vraag op: “Een opvolger met zijn kwaliteiten, dat ligt moeilijk. Iemand die naar buiten toe onze belangen op niet mis te verstane wijze onder de aandacht weet te brengen of dat bij een minister is of een kerkelijk hoogwaardigheidsbekleder, iemand die door iedereen erkend wordt.”
De boodschap van het bestuur was echter ook niet mis te verstaan: de 75-jarige mag er best even tussenuit. “Zoals je zelf aangeeft dat te willen: even genieten van de aangename dingen van het leven. Er kwam steeds iets tussen. Daarom krijg je van ons een weekend – o ik begrijp van de medewerkers dat ze toch liever hebben dat je door de weeks gaat… Doe het, je hebt onze zegen.” De jarige gaf aan daar zeker gebruik van te maken met een paar dagen ‘Weurtse Alpen’. De vrolijke stemming in de volle zaal van het KSCC Schipperscentrum leidde vervolgens tot een enthousiast zingen voor de jarige.
Dat benadrukte nogmaals de positie van de aalmoezenier, die hij in een rustig moment in zijn studeerkamer toelichtte: “Ik sta nooit op een preekstoel als ik een toespraak houd, wil tussen de mensen staan en waar mogelijk een bruggetje slaan.” Kerkelijk, maar ook bij de sociaaleconomische organisaties in de binnenvaart. “Zoals bij de opstart van BLN, maar ook bij het CBRB en de IVR.” De vlaggen van CBRB en BLN wapperen bij het KSCC broederlijk naast elkaar. “Gezamenlijk optrekken is belangrijk, beide hebben bestuurlijke kwaliteiten in huis en je moet als één brancheorganisatie spreken.”
Priester Bernhard van Welzenes is een van de Salesianen van Don Bosco. “Wij zijn naar buiten gericht, naar de mensen toe.” Ook bij hem leeft de zorg over zijn opvolging. “De jonge priesters zijn veel meer naar binnen gericht, meer bezig met het theologische in plaats van het pastorale werk. Wat hen bezighoudt is de angst om te verliezen; de Salezianen zetten meer in op de hoop om te winnen. Er moet meer ruimte zijn voor de mensen – daarom ben ik blij met Paus Franciscus. Wat hij doet vind ik goed. Sociaal-maatschappelijk bezig zijn: de mensen ontmoeten op de basis; dan weet je wat er te koop is. Mensen in hun waarde laten – allen hebben dezelfde zorgen, verdriet en vreugde. Ik zie die overeenkomst ook bij de binnenvaart en de kermis- en circusmensen. Ons werk heeft een bindend karakter, wij leggen lijntjes tussen de mensen, geven ze op basis van kernwaarden de ruimte om te groeien.”
Zijn betrokkenheid bij de binnenvaart kwam van zijn moeder, die schippersdochter was. “Mijn vader had daar niets mee, die vond het maar niets als ik ‘die kleinzoon van Philip Klarenaar’ genoemd werd (Klarenaar was de meisjesnaam van Berhard’s moeder – red.).” Van Welzenes dankt velen voor de start van zijn lange carrière als aalmoezenier in de binnenvaart. Hij noemt er enkelen. “Zoals de familie De Bot en Van Angelen en mijn collega Van Nieuwenhuizen, met wie we structuur gaven aan het sociale werk van het KSCC.” 75 jaar, en nog net zo energiek als altijd: gericht op de hoop om te winnen.
