Joop Molewijk (ms Ab Ovo) vermoedt dat bewust overcapaciteit aan scheepsruimte is gecreëerd, mede met staatsgaranties en overfinanciering door de banken, om de binnenvaart voor een appel en een ei te laten varen. Dat schrijft hij in een ingezonden brief.
Ik weet, het is ondertussen een oud verhaal, maar het lijkt mij juist nu actueel. Na de laatste grote schippersactie, alweer 19 jaar geleden, is de Commissie Albeda in het leven geroepen, die aanbevelingen zou doen aan de minister. Een van die aanbevelingen was om geen staatsgaranties te verstrekken, om te voorkomen dat er te veel tonnage zou worden toegevoegd en er een overcapaciteit zou ontstaan. Dit advies werd nog versterkt door het feit, dat er ook nog een oud-voor-nieuwregeling (of de boeteclausule) was. Twee tegenstrijdige regelingen. De ene om nieuwbouw te stimuleren en de andere juist om de controle over de capaciteit te houden.
Toen later de oud-voor-nieuwregeling en de boeteclausule werden afgeschaft, werd de angst voor een nog grotere nieuwbouwgolf bewaarheid. Daarom het advies geen staatsgaranties toe te passen op nieuwbouw. Dit advies werd gedragen door heel de sector. Dat de minister zich nu verschuilt achter het feit dat de staatsgarantie een MKB-regeling is en ze er niemand van kan uitsluiten, is volgens mij een drogreden. Ze kan toch de hele sector binnenvaart er van uitsluiten?
De staatsgarantie is wel toegepast tegen het advies in. Nogmaals, het was een advies van de hele sector en die eenheid vinden ze toch zo belangrijk?
Dan nog dit. Hoe liberaal is de transportsector eigenlijk, met een gesubsidieerde Betuwelijn en een nieuwe binnenvaartvloot, die je bijna een semi-staatsrederij zou kunnen noemen? Kun je het mooier hebben voor Nederland-distributieland?
In hoeverre zou je kunnen spreken van sturing door de overheden? Om zeker te zijn dat de vrije markt zijn werk zal doen, zorg je dat de lastige elementen uit de markt verdwijnen. Daar is de CCR een prachtig instrument voor. De kleinere schepen zijn makkelijker in staat het oproer te kraaien, dus weg ermee. Laat de CCR zijn gang maar gaan.
Dan de nieuwbouw. Zorg, dat er in elk geval een overcapaciteit ontstaat, zodat er altijd meer dan voldoende scheepsruimte voorradig is. Door middel van staatsgaranties en overfinanciering van de banken is een groot gedeelte van de nieuwbouw niet meer echt baas over zijn eigen schip en kun je als Nederland-distributieland de binnenvaart voor een appel en een ei laten varen. De kosten van banken en mogelijk van de staat (staatsgaranties) wegen niet op tegen een goede en goedkope achterlandverbinding.
In deze gedachtegang is het ook logisch dat er geen faillissementen plaatsvinden. De banken zouden ook verliezen lijden, maar belangrijker nog: de schepen zouden met lagere hypotheken terug in de markt komen. Deze schippers zouden zich wel eens meer zelfstandig op kunnen stellen en dus voor méér dan een appel en een ei aan het vervoer van Nederland-distributieland willen deelnemen.
Wantrouwend? Ja, misschien te veel, maar als je je verdiept in de binnenvaart kun je dat verwachten.
Joop Molewijk,
m/s Ab Ovo
Wilt u reageren? Mail dan naar [email protected]
